De commissie, bestaande uit Hub van Erve, Sietse Pot, Gerard Sturkenboom en Ton Maas was mooi op tijd op de molen. Een hele reis voor de meeste van de heren, alleen Siets had min of meer een thuiswedstrijd. Als eerste was Karen Versloot aan bod.

Terwijl Sietse duidelijk aandachtig luistert en Ton Maas aantekeningen maakt, geeft Karen antwoord op de vragen. Dat gaat voldoende goed en ook de vaardigheden die een molenaar moet hebben met het zeil en de touwen blijken ruim voldoende voorhanden te zijn. De commissie gaat daarna met Karen de kap in en vraagt over van alles en nog wat, maar Karen pareert moeiteloos. Dan, terwijl Klöpping koffie, koek en paaseitjes serveert, nog een laatste ronde op de leszolder van de molen, over het weer en meer.. Of de kandidaat dan maar even buiten wil wachten.. Buiten zijn inmiddels Willem Huizenga en Ida Wierenga aangekomen. Zij komen een kijkje nemen namens de lokale afdeling van het Gilde en vallen met de neus in de boter: geslaagd! Karen is er zichtbaar heel blij mee en wordt door ieder van harte gefeliciteerd! Ze mag zich nu in de - helaas nog veel te dunbevolkte - gelederen van de vrijwillige vrouwelijke molenaars scharen.

De commissie gaat daarna eerst eens lunchen in het gastvrije restaurant "De Boerderij" bij de mooie Fraeylemaborg in Slochteren. Molenaar Klöpping vertelt tijdens het eten hoe de molen van de Groote Polder er is gekomen: een bonte geschiedenis met een vulkaan, een borgheer, boeren met de pet in de hand onder een bloedrode hemel. Vraag hem er gerust naar als je eens op de molen komt! De uitstekende uitsmijters en sandwiches smaken "tot aan t lutje toontje tou", net als de koffie en cappucino's. Voldaan gaat het weer naar de molen waar Fred Bisschop inmiddels al wat nerveus op en neer drentelt. Ook hij komt "onder het mes" en ook hij wordt stevig onder handen genomen in drie rondes. Maar ondanks verwoed proberen vinden de heren ook al niet veel gaten in het betoog van Fred en ook hij blijkt vaardig met touw en zeilen. GESLAAGD! Jannes Tigelaar, zijn instructeur, had niets gezegd tegen Fred, maar was "stiekum" toch langsgekomen: dit is al de vijfenveertigste leerling die hij door het examen heeft gekregen. Er zijn er niet veel die hem dat na kunnen zeggen..

Fred is zo blij dat hij spontaan zijn leermeester omarmt, en ook Klöpping krijgt een spontane omhelzing - die had hem immers in de afgelopen zes weken geholpen thuis te raken op de molen van de Groote Polder. "Die omhelzing is ook voor Lex hoor!" zegt Fred, daarbij verwijzend naar Lex van der Gaag, de andere helft van het instructeursduo op de molen van de Groote Polder. "Ik geef het door!" belooft Henk.

Inmiddels is de zon volop gaan schijnen en de commissie staat een tijdje tegen de zuidmuur van de molen op te warmen. Mulder Klöpping is het gewend, die koude wind, maar de rest van de mannen vind het maar guur zo op de kale Groninger vlakte. Ids van der Honing komt ondertussen ook aangelopen, samen met zijn instructeur Dirk Jan Tinga. Beiden feliciteren de nog steeds nagloeiende Fred, die nu verheugd huiswaarts gaat. Dan blijven de mannen van de commissie, mulder Klöpping, Dirk Jan en Ids achter - en opnieuw wordt het blijspel in drie bedrijven opgevoerd: kruien, zeil voorleggen, zeil wegnemen, naar binnen. In de kap, dan naar de leszolder.  En ook nu laat men zich koffie, koek en zowaar nog wat overgebleven paaseitjes smaken terwijl Ids slagvaardig de vragen beantwoord. Ook hij moet even wachten en dan... "we hebben gewikt en gewogen, maar..."

.. drie keer blijkt scheepsrecht en ook Ids is geslaagd.

Na afloop dankt de commissie de molenaar van harte voor de gastvrijheid en voor een zeer geslaagde (maar wel wat frisse..) dag. De molenwereld is weer drie molenaars rijker!