Om het geheugen wat op te frissen: de deelbare roeden waren een mooie, nieuwe uitvinding om het produceren van roeden veel goedkoper te kunnen doen. De roeden werden uit 2 stukken gemaakt, wat veel makkelijker is bij het verzinken van die stukken. En dan in het midden met stevige bouten aan elkaar gezet. Het leek zo mooi.

Maar dat was het niet. Na een aantal jaren bleek dat de bouten af konden breken en de flenzen verbuigen. Dat is levensgevaarlijk: als zo'n roe afbreekt als er mensen in de buurt zijn is het leed niet te overzien. Maar zelfs als er geen mensen gewond raken: de schade die zo aan een molen toegebracht kan worden is gigantisch. Dus werden alle molens met "deelbare roeden' snel stilgezet. Ook de molen van de Groote Polder, ondanks het gegeven dat die roeden er nog maar net in waren gestoken.

Het duurt altijd een tijdje voor iemand dan "mea culpa" roept, maar in dit geval ging dat verrassend snel. En ook de vraag "wie gaat dat betalen" bleek snel te beantwoorden. Dat is op zich natuurlijk geweldig. Maar ja, dan moet er nog worden beslist wat er gedaan gaat worden: aan elkaar lassen, nieuwe steken? En als dat is beslist - in het geval van de molen van de Groote Polder werd besloten nieuwe roeden te laten maken - dan moet je nog een roedenbouwer vinden die het kan en wil doen, tegen niet te veel geld. 

Maar ook dat lukte uiteindelijk. En sinds een tijdje werkt Dunning dus aan onze nieuwe roeden. Dat vordert mooi, we hebben goede hoop dat we binnenkort bekend kunnen maken wanneer de roeden worden gestoken!

Hieronder een aantal foto's van het wordingsproces tot nu toe.

Alle foto's zijn door Martijn Scholtens gemaakt.

Op de eerste foto zien we hoe de Cortenstalen platen op de werkplaatsvloer liggen. Links zien we een roede die al klaar is, helaas niet van "onze" molen.

De tweede foto laat zien dat er drie platen aan elkaar worden gelast, zo vormt zich een halve roede:

Nu hijsen we de vierde plaat er op:

En zo ontstaat een roe!