Vrij plotseling vernam ik via het Groninger Molenhuis dat onze voorzitter Wim mij als contactpersoon voor een evenementje had voorgedragen. Gelukkig had ik tijd, dus dat kwam mooi uit.

Wat is er dan gebeurd?

Ik heb verteld dat schade aan onze grondzeilers nog wel meevalt maar bij korenmolens (door de hogere onderbouw) sneller vervelende schade/scheuren ontstaan. Ik heb aanvullend de problematiek van bodemdaling door aardgaswinning benoemd. Hierdoor komen namelijk op meerdere nieuwe plekken diverse maatregelen voor waterbeheer waardoor de oude windmolens na 150-200 jaar op een minder logische plek kunnen komen te staan. Met als gevolg droge vijzel en/of verlies van functie. Vervolgens hebben we in Kolham een scheur boven de toegangsdeur laten filmen.

Tenslotte heb ik als positieve wending benoemd dat het erfgoed niet alleen kan worden bekeken, maar ook beleefd, door het luisteren naar de verhalen die de vrijwilligers graag vertellen. En heb hierbij als tip van de sluier benoemd dat bij de bouw van de GP in 1783 juist in IJsland een vulkaan uitbarstte, met mist en oranje lucht als gevolg waardoor men in onze omgeving die nieuwigheid als waterbeheersing eerst maar wantrouwde. Leuke cliffhanger dunkt me, met dank aan Henk Klöpping die mij dit fenomeen een paar jaar terug vertelde. Maar ja: van een uur filmen blijft straks maar 5 minuten over. Ook nieuwsgierig naar wat er is overgebleven? Kijk naar de uitzending van 26 februari 2015 via: http://www.npo.nl/landinwaarts/26-02-2015/VPWON_1235999 (of klik op de foto hierboven).

Veel plezier.