Zoals de lezer denkelijk wel weet leidt de Slochter Molenstichting sinds 2005 opnieuw leerlingen op. Onderdeel van de opleiding zijn de 'excursies': bezichtigingen van allerhande molens, vooral molens die (heel) anders zijn dan de molen waarop word gelest.

Nou had instructeur / molenaar Lammert Groenewold al enige tijd goede contacten in het Duitse. Het Groninger Molenhuis werkt namelijk aan een grensoverschrijdend samenwerkingsverband met de Mühlenverein Niedersachsen-Bremen e.V. onder de naam 'Molens zonder Grenzen - Mühlen ohne Grenzen'. En dus werd een excursie naar Duitsland geplanned. Het werd een mooie dag.

Lammert werkt onder meer mee aan dit grensoverschrijdend project omdat er belangstelling is voor een Duitse variant van de lesmodules van het Groninger project 'Meer leven in Groninger Molens', waar Lammert immers de auteur van is. Het samenwerkingsverband streeft echter meer doelen na - daar komen we zeker op terug!

Ondertussen zijn de persoonlijke contacten gaandeweg verstevigd en dat zorgt natuurlijk voor een prima draagvlak. Zo waren de Duitse vrienden annex molenaars vorig jaar al eens bij ons en kregen een spoedcursus olie slaan in Roderwolde. - en zo kwam het idee op om ook een excursie langs Duitse molens te maken.  De stok om de hond te slaan was snel gevonden: in onze streken zijn windrozen nogal schaars, en in Duitsland komen ze nog heel veel voor.

Onder leiding van voorzitter Heinz Drost van de Arbeitsgemeinschaft Vrijwillige Müller en begeleid door instructeurs Groenewold en Klöpping ging de huidige lichting leerlingen van de SMS een dagje buurten in het Duitse.

Bij vertrek 's morgens was het weer nog heel goed, maar halverwege de dag werd het minder en kwamen zware slagregens voor. Toch stoorde dat niet in het minst: tijdens de buien zaten we droog in onze auto's en in de molens is het gelukkig ook al droog. Het leverde ook mooie, zijn het wat dreigende foto's van onweersluchten op, zie de foto hiernaast van de poldermolen Wedelfeld.

Er was heel veel te zien; we bezochten op die dag maar liefst zes molens: de Schlachtmühle Jever, de Accumer Mühle, de Peldemühle Sanderahm, de Wasserschupfmühle Wedelfeld, de Vareler Mühle en tenslotte nog de Rutteler Mühle.  Zoals gezegd kregen de 'Windrosen' veel aandacht. De kap krooit automatisch op de wind, een vernuftige constructie. Duitse degelijkheid werd unaniem geprezen: geweldig mooie technische oplossingen zoals bliksemafleiders die via sleepcontacten werken en indrukwekkende roestvrijstalen tandkransen waarlangs de molenkap zich traag maar onstopbaar ronddraait. 

Over zo'n dag valt met gemak een heel boek te schrijven, zij het dat het dan toch vooral stof voor (vak)molenaars zou zijn. De verbondenheid tussen de streken bleek uit de sterk overeenkomende constructies en onderdeelnamen. Ons viel vooral de vriendelijke en gastvrije ontvangst op, met in de middag zelfs een imposante en hele lekkere "Torte" die prima smaakte bij de Kaffee! Een leuke dag, die zelfs de kranten nog haalde: het Jeversches Wochenblatt van 17 juli 2012, zie de foto in de kop van het artikel, en ook NWZ on-line publiceerde een artikel over ons bezoek . 

Een welgemeend "Danke schön" aan onze Duitse molenvrienden!