Er is ook meer. Naast al deze activiteiten is het onze molenaars toch wel een doorn in het oog dat enkele verbrande resten en wat overig historisch molenmateriaal gewoon onderin de molen liggen. Achteloos, slordig bijna. Daar moet iets mee gebeuren. Een paar weken terug is een overleg geweest met de Technische Commissie van onze gloednieuwe stichting. Naast onderhoudszaken ook maar eens hierover achter de oren gekrabd. We kunnen nu wel ingewikkeld doen en bijvoorbeeld een brainstormsessie, plenair overleg of zelfs een seminar verzinnen, maar we zijn hier in Groningen hè. Dou mor gewoon. Dat leidde tot de vraag aan mij of ik wellicht een eerste ontwerp wilde maken.

Nou, dat wou ik wel. Het ontwerp is heel eenvoudig. We willen wel genoeg ruimte op de begane grond houden, dus komt elk voorwerp zo’n beetje tegen de muur. Dat kan iedereen verzinnen. Kijk maar in de doorsnee woonkamer. Maar de onderlinge samenhang gaat komen van informatiepanelen die eenzelfde lay-out gaan krijgen. En met hulp van Harry wordt nagedacht over uitgekiende belichting van het materiaal dat hij vervolgens wil aanleggen. Wanneer de fantasie waarheid wordt straalt er later dit jaar, en anders wel begin volgend jaar, prachtig licht via de openstaande deur naar buiten. Mensen komen binnen en zien een kleine tentoonstelling met toelichting. Is er even geen molenaar beneden? Kan men in eigen tempo de boel bekijken en de panelen lezen. Daarna hup naar boven om te zien of er nog meer moois is. Ja, dat is er. Een mooie molen, verbrand in 2000, maar sinds eind 2011 weer helemaal terug.