Al vanaf 14.00 uur kwamen de eerste genodigden aan.  Donateurs, molenvrienden en molenaars genoten van kovvie en kouke en praatten alvast even bij.  Eregasten waren Joke Hazenberg en haar kinderen Stein en Resa Groenewold. Vanuit de Gemeente Slochteren was wethouder Boersma aanwezig, vanuit de Provinice gedeputeerde Gräper, GVM voorzitter Willem Huizenga was er natuurlijk ook en mevrouw Zwerver van De Hollandse Molen.

Ceremoniemeester en MSMOG bestuurslid Mario Post opende het formele deel van de middag om kwart over drie. Hij bracht de hartelijke groeten over van MSMOG bestuurslid Wim Koeneman, die door zijn ziekte helaas niet aanwezig kon zijn. Daarna herdachten we samen met een kort moment van stilte degenen die ons zijn ontvallen dit jaar: Trees Danes en Lammert Groenewold.  

Joke Hazenberg - bij diens leven vrouw van Lammert Groenewold - nam vervolgens het woord.  "Het is niet makkelijk hier te zijn, er liggen zoveel herinneringen en we missen hem. Het is ook een beetje een overdracht, we sluiten nu een hoofdstuk af." Lammert heeft veel verhalen en gedichten geschreven en één van zijn verhalen - over zijn ervaringen als molenaar met een bijna op hol geslagen molen - las Joke vervolgens voor. De aanwezigen luisterden geboeid en het voor Lammert zo kenmerkende taalgebruik - ruim in de woorden maar altijd met inhoud en altijd iets om van te leren - bracht bij menigeen die hem gekend heeft een glimlach op het gezicht. "Zo was e ja".

Gedeputeerde Fleur Gräper nam vervolgens het woord en ook zij memoreerde Lammert. Lammert werkte bij leven bij de Provincie Groningen. Fleur had veel van en over hem gehoord: Lammert was ook op zijn werk manifest aanwezig. Altijd kundig, altijd bewogen, "laank verhoal kört' - ook hier werd hij gemist. De noodzaak voor behoud van monumentaal erfgoed  wist hij als geen ander onder woorden te brengen. 

Wethouder Boersma nam daarna het woord. Ook hij memoreerde Lammert, die hij goed had gekend. Met name Lammerts vasthoudendheid bij het weer laten opbouwen van de in 2000 afgebrandde molen Entreprise stond hem goed bij.  Ook hij noemde de noodzaak van het instand houden van onze molens. Zeker ook in Slochteren, waar we immers nog op een paar kilometer dijk nog drie mooie poldermolens hebben staan, die allemaal in uitstekende staat zijn. Uniek voor het noorden!

Daarna volgende de officiële opening. Voor de deur van de molen stonden twee kroosheklatten waartussen van touw en jute - materiaal wat op de molen gangbaar is - linten waren gemaakt.  Resa knipte het eerste lint door, daarna volgde Stein en dan knipte Joke het derde en laatste lint door.  Gedeputeerd Gräper stak tenslotte de sleutel in de deur en opende zo de molen.

Een deel van de familie Klöpping - vader en molenaar Henk, moeder Marga en zoon Willem - voerden daarna een beeldend molenverhaal op. Het was een klassiek spookverhaal, zoals ze vroeger bij molens veel verteld werden en het werd met genoegen aangezien en gehoord door de genodigden. Aan het eind bleek de molenaar een pot met goud op te hebben gegraven - daar kon vast wel een rondje mee worden gegeven, en zo nodigde de molenaar de gasten voor het nemen van een hapje en een drankje.

Tenslotte nam mevrouw Zwerver van de vereniging De Hollandse Molen het woord en bood de molenaar - traditioneel - een geschenk aan. Een mooie barometer, die in de lesmolen waar molenaar Klöpping vanaf januari de lessen weer zal hervatten, niet zal misstaan. 

De gasten bleven nog geruime tijd napraten, er was muziek, een hapje en een drankje, het was gezellig, zoals dat hoort bij molens. Een zeer geslaagde middag waar nog vaak aan terug zal worden gedacht!