Vandaag doet Eduard landelijk examen. Dat heeft nog heel wat voeten in de aarde gehad. Niet dat Eduard zo'n moeilijke leerling was, in tegendeel. Opgewekt en enthousiast en, in de ogen van zijn instructeurs, zeker al lang toe aan het examen. Eduard had zijn regionaal examen dan ook al lang gedaan: verleden jaar in november al. Maar ja, dan duurt het nog even voor hij voor het "landelijk" kan en juist toen kwam Corona.. en schoof alles dus een half jaar op. Maar nu ging het dus door.

Om te voorkomen dat Eduard zijn routine kwijt zou raken was hij door het MSMOG bestuur benoemd tot (buitengewoon) moleninstandhouder. Eduard was dan ook regelmatig op de Entreprise te vinden. Molen Edens in Winschoten is ook een forse jongen, net als de Entreprise, dus kon Eduard werken op een molen die leek op zijn examenmolen. En natuurlijk gaf instructeur en molenaar Jan Kugel hem zes weken van te voren de kans om de molen te leren kennen. Wat Eduard deed. Hij was dus heel goed voorbereid.

Maar toch.

Dat het examen bepaald niet makkelijk is blijkt wanneer de kandidaat die vóór Eduard aan de beurt was  sip moet melden dat het niet gelukt is. Daar schrikken de aanwezigen van. En natuurlijk proberen ze dan te troosten, hulp te bieden. "Doorzetten hoor! Je komt er wel! De volgende keer beter!"  - nou ja, de kandidaat moet het eerst allemaal nog even verwerken. De klap komt hard aan, want er is  jaren naar dit moment toegewerkt.  Eduard krijgt een bemoedigende knipoog van zijn instructeur. "Het gaat wel goed  hoor" lijkt die knipoog te willen zeggen. Maar ja, het moet nog wel even. 

Dan is het zover en Eduard wordt opgehaald om voor de commissie te verschijnen. Die nemen hem de maat, terwijl zijn instructeurs Winschoten inlopen om te kijken of er ook koffie te vinden is. Bij het verlaten van de molen horen ze nog net het ratelen van de lier - Eduard is aan het kruien. "Zal toch wel goed gaan" meent  Lex "het is een goede leerling". "Ja, ja, dat is zo, je hebt gelijk. Maar het moet nog wel even.." komt Henk. Beide mannen zijn haast nerveuzer dan hun leerling. Die zat er monter bij. Piekerend lopen ze een broodjeszaak in en bestellen koffie. 

Na een uurtje gaan de mannen terug. Is Eduard al klaar? Nee, nog niet. De molenaars  hebben gelukkig wel wat te bepraten. Het gaat over van alles: de roebreuk bij De Dellen, Corona, de politiek.. totdat Eduard de trap af komt. "Kloar?" - nee, hij moest even naar het toilet, nog niet klaar. En weg is hij weer.

Maar dan duurt het niet lang meer. We zien Eduard de trap afkomen, nu wachten op het beraad van de commissie. Hij zit nog niet eens - en we kunnen nog niet eens vragen hoe het ging - of hij wordt alweer naar boven geroepen. Nou - dat kan maar twee dingen betekenen... hij was bar slecht of hij was bar goed..

Dan komt witte rook en een blije Eduard komt naar beneden daveren "Ik ben er door!". 

Hoera! Gefeliciteerd, Eduard! Handen schudden mag even niet maar natuurlijk zijn er bloemen, is er  het speldje en wordt enthousiast geroepen. 

Van harte gefeliciteerd, Eduard! We hebben er een molenaar bij!