Het zal niemand ontgaan zijn dat minister Kamp komende donderdag, 12 februari, zijn gasbesluit in de kamer verdedigt. De Groninger Bodem Beweging heeft kerken opgeroepen om de noodklok te luiden naar aanleiding van deze actie.

Maar niet alleen de kerken, maar al het erfgoed in het aardbevingsgebied lijdt onder de bevingen. Deze schade is onomkeerbaar en heeft gevolgen voor de toekomst, ook als een monument gerestaureerd is. Groningen kent veel unieke monumenten met een bijzondere waarde vanuit internationaal perspectief zoals de Romaanse kerken met hun fresco’s, de vele zeer waardevolle orgels en de borgen en natuurlijk onze molens. De combinatie van ons landschap, onze molens en onze woonhuizen is zeer karakteristiek en het zou de uitstraling van Groningen beschadigen als dit verloren gaat.

"Wat n boudel - ie kinnen der ja wel kamelen hollen" (wat een toestand, je kunt er wel kamelen houden). Degenen die wel eens bij de molen van De Groote polder zijn geweest hebben dat vast wel eens gehoord. Molenaars Groenewold en Klöpping stonden dan mismoedig bij het maalgat te wijzen en te kopschudden: kijk, meneer, mevrouw, geen water te zien. Daar sta je dan bij de oudste nog maalvaardige poldermolen van Groningen. Maalvaardig: ja. Malend? Nee. Gain wotter ja.  En de laatste jaren ging het ook hard achteruit met het gevlucht: de roeden zitten er dan ook al 40 jaar in en hebben het dus prima gedaan - maar ze zijn nu echt "af". Er waren al eens platen opgelast en daarmee hebben we het nog weer jaren gerekt, maar nu zijn ze toch echt aan het end (sic).

Maar gelukkig: er is hoop. Meer dan dat: er is verwachting!