Het ging allemaal van een leien dakje, vertelt Jan. Het examen was op molen "De Onrust" in Oude Pekela. Om 15.30 uur stond de commissie te wachten en nam Jan eerst mee op de stelling. Het was een dag zonder wind en dus hoefde Jan niet eens te kruien. Wel - ter demonstratie - een zeiltje voorleggen. Er werden vragen gesteld over de stelling, kruilier en kruirad, paltouw en kneppel. Welke andere typen molens Jan nog kende? En dan over de wieksystemen: Jan kwam er nu echt in en vertelde volop over Dekker, Van Busselneuzen en Ten Have kleppen, fokwieken en zelfzwichting. De commissie wilde weten of er nog een andere manier was om de molen op te hogen in plaats van middels een stelling - eh.. nee.. nou, de beltmolen. Oh ja!

Anne vertelt: "het examen viel me eigenlijk mee. Ik had me heel goed voorbereid en heb 2 jaar lang hard gewrkt. Ik ging er moet een goed gevoel heen. De zeilvoering was met deze harde wind geen probleem, ik heb met blote benen gedraaid. We kwamen door de hele molen: ik moest de stelling en onderdelen kunnen beschrijven, het achtkant en de kap kennen,  de pellerij heb ik moeten beschrijven en wat dingen van het weer. Eigenlijk ging het zo goed dat aan het eind van het examen er nog wat tijd overwas, waarin we samen aan het zoeken waren wat nou nog te vragen.. het liep dus heel mooi." 

Anne gaat op molen Germania in Thesinge draaien. Namens de Slochter Molenstichting nogmaals van harte gefeliciteerd, Anne!